In Kita
Door: Emma
Blijf op de hoogte en volg Emma
12 November 2008 | Mali, Kita
maandag 10-11-08
Nou, een tijdje geleden is het wel, zou je kunnen zeggen. Mijn laatste berichtje kwam nog uit Kati, maar woensdag ben ik naar Kita vertrokken. Zo rond het middaguur kwam Adama naar het huis van Johan en Ramata en nadat we wat hadden rondgelopen, gegeten en afgesproken dat ik elke dag een bijdrage zou leveren voor het avondeten (inmiddels verhoogd tot 2000 CFA, maar dat is geen probleem), gingen we op weg naar de bushalte.
De rit in de bus viel me echt ontzettend mee! Nou had ik me natuurlijk wel op het ergste voorbereid, vanwege de verhalen van Conny en Jaap, maar dan nog... Het was gewoon een normale bus, bijna net zo als we in Nederland hebben, met ramen die open stonden voor de hitte, gordijntjes voor de zon en meer dan genoeg ruimte. Ik heb vrijwel de hele weg in mijn eentje op een tweepersoonsbankje gezeten, net als veel anderen trouwens. Dus Conny en Jaap, ofwel jullie hadden het erg slecht getroffen met jullie bus óf ze hebben het hier drastisch veranderd. De weg van Bamako naar Kita is ook inderdaad helemaal geasfalteerd, dus langer dan drie uur duurde de reis zeker niet.
Toen we aankwamen in Kita stond Cheriff, het hoofd van de Coordination, ons al op te wachten en we zijn met een taxi naar het huis van Adama gereden. En wat een leuke familie heeft hij! Iedereen kwam me meteen enthousiast begroeten. Een dochtertje, Mama, was eerst nog een beetje verlegen, maar dat ging al snel over. Adama's oudste dochter, Mamie, is erg blij dat ik er ben. Ze heeft zelfs al voorgesteld dat ik hier de rest van mijn leven blijf, zodat ik haar beste vriendin en grote zus kan worden. Ze is 15 jaar en wil nu al ontzettend graag naar Nederland. Bijna iedereen trouwens, maar Mamie wil het liefst nu al plannen maken om ervoor te zorgen dat ze in Nederland kan gaan studeren om advocaat te worden. De eerste avond vroeg zij me ook meteen naar Eline (mijn buurmeisje) en of ik misschien haar adres had. Als het een beetje meezit sturen we binnenkort een brief of een mailtje.
Adama's vrouwen zijn ook erg aardig, alleen is het een beetje lastig communiceren, omdat zij geen Frans spreken en ik geen Bambara. Gelukkig wordt daar aan gewerkt, want ik het gisteren van een van de zoons mijn eerste les gehad, compleet met 'cahier de cours'. Al moet ik zeggen dat de jongens af en toe een beetje overenthousiast zijn. Ze schijnen te denken dat ik binnen een paar dagen het Bambara zo goed zal kennen dat ik alles kan volgen, of dat ik woorden gewoon zelf kan bedenken. Dat is natuurlijk bepaald niet het geval. Voor mij is er echt geen touw aan vast te knopen als ik ze onderling hoor praten, maar wie weet, komt dat nog.
Inmiddels heb ik ook al een aantal bezoekjes afgelegd. Ik ben al een paar keer naar de markt geweest, wat op zich al een hele belevenis is, ik heb onder begeleiding van Harouna een secretaresse bij hem op werk geholpen met haar werk en vandaag heb ik nog wat brieven afgeleverd en officiele bezoekjes gebracht aan een aantal 'belangrijke' mensen. Gisteren ben ik met iemand mee gegaan naar de katholieke kerk. Een dienst in Bambara, dus volgen kon ik het niet, maar het was wel leuk om mee te maken. Zelfs in een kerk wordt het koor begeleid door een xylofoon en een aantal djembe's. 's Avonds heeft Lala, ook iemand van de Coordination, me meegenomen naar een bijeenkomst van een aantal vrouwen. Elke maand komen ze een keer samen en leggen ze ieder 10.000 CFA in. Het totaal bedrag gaat elke maand naar een andere vrouw. Een gezamelijke manier van sparen dus. En daarna wordt er natuurlijk wat gegeten en thee gedronken. Helaas was ik mijn fototoestel vergeten, maar niet getreurd, want Lala stelde meteen voor dat ik die volgende keer dan wel mee moest nemen.
Ze zijn ook van plan om een verjaardagsfeest voor me te organiseren. Dankzij Johan, die Adama op de bewuste datum, 1 december, wees. Hij heeft het al aan iedereen doorgegeven en vooral Mamie en de vrouwen, Zaffi en Tanti, hoor ik regelmatig het woord 'anniversaire' gebruiken.
Dan nog even kort over mijn kamer, die Adama dus speciaal voor mij heeft gemaakt. Aan het gebouwtje waar de woonkamer is, heeft hij van hout een extra kamer gebouwd. Niet groot natuurlijk, maar wel leuk. Als je de kamer binnenkomt, loop je vrijwel meteen tegen het bed aan. Dan is er een smalle ruimte en tegen de andere muur staan een kast en een tafeltje. Wat klein dus, maar dat ben ik natuurlijk wel gewend, mijn eigen kamer is immers ook niet zo groot.
Gelukkig ben ik tot nu to nog niet echt ziek geweest. Wel al vroeg naar bed gegaan vanwege hoofdpijn en vandaag heb ik een beetje last ban mijn buik, mar dat laatste zou ook goed kunnen komen doordat ik hier echt ontzettend veel eet. 's Middags en 's avonds eten ze warm, meestal rijst, en dat ben ik natuurlijk niet gewend. Bovendien wordt er voor mij 's avonds no giets extra's gemaakt, waardoor er na het avondeten echt niks meer bij kan! Voor vandaag heb ik dan ook besloten dat ik maar wat minder zal eten. Ook al kijkt iedereen nu al raar op van de zogenaamd 'kleine' hoeveelheden die ik naar binnen werk.
Oh ja, volgens mij had er nog iemand gevraagd hoe het hier ging met het koken. Inderdaad buiten in een grote pot op houtskool. Daarna wordt het eten verdeeld over een paar schalen waar iedereen omheen gaat zitten en met zijn handen in begint te graaien. Ik heb al een paar keer geprobeerd mee te doen, maar gelukkig vinden ze het niet erg dat ik toch liever gewoon van mijn bord eet, met bestek. Toch net iets makkelijker.
Waarschijnlijk begin ik volgende week pas met de cursus, omdat er eerst een programma opgesteld moet worden. Dan kan ik denk ik wel wat regelmatiger een berichtje achterlaten. Het is namelijk nogal ver lopen naar het cybercafe, dus dat doe ik niet zo snel. Voor foto's geldt hetzelfde. Er staan dus nog geen nieuwe op mijn site, maar voor wie ze nog niet heeft bekeken:
inloggen op picasaweb.google.com met emmavr_89@hotmail.com ------ emmainmali
Doeii!
Nou, een tijdje geleden is het wel, zou je kunnen zeggen. Mijn laatste berichtje kwam nog uit Kati, maar woensdag ben ik naar Kita vertrokken. Zo rond het middaguur kwam Adama naar het huis van Johan en Ramata en nadat we wat hadden rondgelopen, gegeten en afgesproken dat ik elke dag een bijdrage zou leveren voor het avondeten (inmiddels verhoogd tot 2000 CFA, maar dat is geen probleem), gingen we op weg naar de bushalte.
De rit in de bus viel me echt ontzettend mee! Nou had ik me natuurlijk wel op het ergste voorbereid, vanwege de verhalen van Conny en Jaap, maar dan nog... Het was gewoon een normale bus, bijna net zo als we in Nederland hebben, met ramen die open stonden voor de hitte, gordijntjes voor de zon en meer dan genoeg ruimte. Ik heb vrijwel de hele weg in mijn eentje op een tweepersoonsbankje gezeten, net als veel anderen trouwens. Dus Conny en Jaap, ofwel jullie hadden het erg slecht getroffen met jullie bus óf ze hebben het hier drastisch veranderd. De weg van Bamako naar Kita is ook inderdaad helemaal geasfalteerd, dus langer dan drie uur duurde de reis zeker niet.
Toen we aankwamen in Kita stond Cheriff, het hoofd van de Coordination, ons al op te wachten en we zijn met een taxi naar het huis van Adama gereden. En wat een leuke familie heeft hij! Iedereen kwam me meteen enthousiast begroeten. Een dochtertje, Mama, was eerst nog een beetje verlegen, maar dat ging al snel over. Adama's oudste dochter, Mamie, is erg blij dat ik er ben. Ze heeft zelfs al voorgesteld dat ik hier de rest van mijn leven blijf, zodat ik haar beste vriendin en grote zus kan worden. Ze is 15 jaar en wil nu al ontzettend graag naar Nederland. Bijna iedereen trouwens, maar Mamie wil het liefst nu al plannen maken om ervoor te zorgen dat ze in Nederland kan gaan studeren om advocaat te worden. De eerste avond vroeg zij me ook meteen naar Eline (mijn buurmeisje) en of ik misschien haar adres had. Als het een beetje meezit sturen we binnenkort een brief of een mailtje.
Adama's vrouwen zijn ook erg aardig, alleen is het een beetje lastig communiceren, omdat zij geen Frans spreken en ik geen Bambara. Gelukkig wordt daar aan gewerkt, want ik het gisteren van een van de zoons mijn eerste les gehad, compleet met 'cahier de cours'. Al moet ik zeggen dat de jongens af en toe een beetje overenthousiast zijn. Ze schijnen te denken dat ik binnen een paar dagen het Bambara zo goed zal kennen dat ik alles kan volgen, of dat ik woorden gewoon zelf kan bedenken. Dat is natuurlijk bepaald niet het geval. Voor mij is er echt geen touw aan vast te knopen als ik ze onderling hoor praten, maar wie weet, komt dat nog.
Inmiddels heb ik ook al een aantal bezoekjes afgelegd. Ik ben al een paar keer naar de markt geweest, wat op zich al een hele belevenis is, ik heb onder begeleiding van Harouna een secretaresse bij hem op werk geholpen met haar werk en vandaag heb ik nog wat brieven afgeleverd en officiele bezoekjes gebracht aan een aantal 'belangrijke' mensen. Gisteren ben ik met iemand mee gegaan naar de katholieke kerk. Een dienst in Bambara, dus volgen kon ik het niet, maar het was wel leuk om mee te maken. Zelfs in een kerk wordt het koor begeleid door een xylofoon en een aantal djembe's. 's Avonds heeft Lala, ook iemand van de Coordination, me meegenomen naar een bijeenkomst van een aantal vrouwen. Elke maand komen ze een keer samen en leggen ze ieder 10.000 CFA in. Het totaal bedrag gaat elke maand naar een andere vrouw. Een gezamelijke manier van sparen dus. En daarna wordt er natuurlijk wat gegeten en thee gedronken. Helaas was ik mijn fototoestel vergeten, maar niet getreurd, want Lala stelde meteen voor dat ik die volgende keer dan wel mee moest nemen.
Ze zijn ook van plan om een verjaardagsfeest voor me te organiseren. Dankzij Johan, die Adama op de bewuste datum, 1 december, wees. Hij heeft het al aan iedereen doorgegeven en vooral Mamie en de vrouwen, Zaffi en Tanti, hoor ik regelmatig het woord 'anniversaire' gebruiken.
Dan nog even kort over mijn kamer, die Adama dus speciaal voor mij heeft gemaakt. Aan het gebouwtje waar de woonkamer is, heeft hij van hout een extra kamer gebouwd. Niet groot natuurlijk, maar wel leuk. Als je de kamer binnenkomt, loop je vrijwel meteen tegen het bed aan. Dan is er een smalle ruimte en tegen de andere muur staan een kast en een tafeltje. Wat klein dus, maar dat ben ik natuurlijk wel gewend, mijn eigen kamer is immers ook niet zo groot.
Gelukkig ben ik tot nu to nog niet echt ziek geweest. Wel al vroeg naar bed gegaan vanwege hoofdpijn en vandaag heb ik een beetje last ban mijn buik, mar dat laatste zou ook goed kunnen komen doordat ik hier echt ontzettend veel eet. 's Middags en 's avonds eten ze warm, meestal rijst, en dat ben ik natuurlijk niet gewend. Bovendien wordt er voor mij 's avonds no giets extra's gemaakt, waardoor er na het avondeten echt niks meer bij kan! Voor vandaag heb ik dan ook besloten dat ik maar wat minder zal eten. Ook al kijkt iedereen nu al raar op van de zogenaamd 'kleine' hoeveelheden die ik naar binnen werk.
Oh ja, volgens mij had er nog iemand gevraagd hoe het hier ging met het koken. Inderdaad buiten in een grote pot op houtskool. Daarna wordt het eten verdeeld over een paar schalen waar iedereen omheen gaat zitten en met zijn handen in begint te graaien. Ik heb al een paar keer geprobeerd mee te doen, maar gelukkig vinden ze het niet erg dat ik toch liever gewoon van mijn bord eet, met bestek. Toch net iets makkelijker.
Waarschijnlijk begin ik volgende week pas met de cursus, omdat er eerst een programma opgesteld moet worden. Dan kan ik denk ik wel wat regelmatiger een berichtje achterlaten. Het is namelijk nogal ver lopen naar het cybercafe, dus dat doe ik niet zo snel. Voor foto's geldt hetzelfde. Er staan dus nog geen nieuwe op mijn site, maar voor wie ze nog niet heeft bekeken:
inloggen op picasaweb.google.com met emmavr_89@hotmail.com ------ emmainmali
Doeii!
-
12 November 2008 - 17:13
Florien:
em, ik ben ontzettend blij dat iedereen zo lief voor je is. echt tof ook dat die meiden zo leuk met je omgaan. en volgens mij doe je ook al redelijk mee in het dagelijks leven, al is het allemaal nog erg nieuw. en dat van dat ze bij mij op de kamer mag, dat meen ik serieus hoor! lijkt me leuk. ik hoor morgen van je! KUS! -
12 November 2008 - 17:19
Liesbeth:
Fijn dit verhaal! Volgens mij gaat het geweldig zo. Misschien kan je de volgende keer wat vertellen over je ervaringen in de school? Leuk dat je zo je wiskunde nog kan bijhouden, da's vast handig voor volgend jaar. Tip van de dag: NEEM JE CAMERA ALTIJD MEE!!. Ik wil foto's zien, héél veel foto's. Kusjes van je allerliefste moeder en tot gauw (ik ga nog eens uitzoeken hoe dat met die maffe webcam hier moet). -
12 November 2008 - 18:13
Jaap:
Ha die Emma, Wat kan ik het me goed voorstellen wat je zo allemaal schrijft. En wat veel dingen maak je zo al mee. Fantastisch. We hebben je trouwens gister na de jumelage vergadering nog gebeld maar waarschijnlijk stond je voicemail aan. Groeten van iedereen uit het bestuur.
Jaap -
12 November 2008 - 18:23
Conny:
Ha Emma, leuk om een levensteken van je te krijgen. Fijn dat je het zo naar je zin hebt in het gezin van Adama. Mama is echt een schatje he. Ik ben benieuwd hoe het met de Bambara lessen gaat. Met veel lol denk ik.
Is skypen al gelukt???
Groeten aan allemaal! -
12 November 2008 - 20:04
Eline:
Hoi Emma!
Ik heb al je verhalen gelezen tot nu toe. Echt heel leuk wat je daar allemaal doet! Grappig dat Mamie nog naar een adres heeft gevraagd. Ik heb in april een brief meegegeven aan adama maar daar hebben ze niet op gereageerd.. Het adres moet niet moeilijk voor je zijn :P Als ze ook e-mail wil: eline_westra@msn.com
Veel plezier in Kita!
-
12 November 2008 - 20:15
Corry:
Hallo Emma,
Ik merk dat je nu echt het Malinese leven ingedoken bent en het klinkt goed. Ze proberen je echt mee te nemen bij allerlei gebeurtenissen. Mooi om te horen. Ik blijf je volgen en vindt het heel leuk om je reis een beetje mee te beleven. Geniet ervan, want dit is je kans van je leven! Groetjes aan iedereen. -
12 November 2008 - 21:28
Nagila:
hey emz, t klinkt echt geweldig joh;) allemaal lekker afrikaans :) (diegene die vroeg of ze op een pot koken was ik :P) ben super blij om te horen dat je t naar je zin heb en datje het wel redt in je remi! :D mamie kan wel in mijn kamer slapen, ik ben er toch niet! dus stuur mr door naar wijngaardenlaan 52 :P haha.. cool dat je nr de kerk ben geweest! hoe vond je dat dan? ist echt zo'n happyclap afrikaanse kerk?! ik zie je dat je fam je allemaal op de voet volgt! hej ik mail je snel ff langer! heeeeeel veel plezier en ik denk aan je! kussssen ali -
13 November 2008 - 02:03
Sanne:
Sorrie dat ik nu pas wat laat horen! Ik ben heel erg blij dat je je niet verveelt!! En vergeet asjeblieft nooit meer je camera, STOM!
Ik mail je snel,
Kus -
13 November 2008 - 02:06
Sanne:
P.S. Wat een geweldig huis! Als ik het zo zie!! -
13 November 2008 - 08:05
Iris:
heey emm!!
heel leuk die verhaaltjes van je!! mooi dat je inmiddels ook helemaal erbij hoort daarzo! lijkt me allemaal geweldig..
ik zit hier nu ook aan de andere kant van de wereld, net ziek geweest. één tip van mij: drink tot je erbij neervalt, tegen uitdroging (zal je daar ook wel voor moeten oppassen!)
enjoy! liefs xx -
13 November 2008 - 12:55
Jacky:
Hallo Emma,
Wat een leuke brief! Je zult het zo langzamerhand wel druk krijgen met al die aandacht voor de jonge "toebab" uit Nederland.Geniet er maar van. Groeten Jacky. -
14 November 2008 - 07:36
Johan&Ramata:
Hoi onze Emma,
Wat een leuk verslag!
We zijn heel blij, dat je zo lekker wortel aan het schieten bent in Kita. Erg fijn, dat je zo'n warm onthaal hebt gevonden in de familie van Adama en dat ze nu al uitkijken naar 1 december... Bij ons hier in Kati miste je echt die leeftijdgenootjes. Dat kan ik me best voorstellen. Hopelijk heb je geen last meer van hoofdpijn. Kijk wel goed uit voor je gezondheid, hoor! Bescherm je zo goed mogelijk tegen al die kleine beestjes.
Ik was je nog vergeten te vertellen, dat er een Nederlander zit in Kita. Ik dacht er ineens aan toen je vertelde van je bezoekje aan de katholieke kerk daar. Voor zover ik nog up-to-date ben..., zit Zef Kuppens daar als pastoor. Je ziet maar. We wensen je een hele plezierige en leerzame tijd toe in Kita en we hopen je over een dag of tien weer even bij ons te mogen hebben i.v.m. je visum verlenging.
Héél veel succes toegewenst door ons beiden!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
