La fête de tabaski

Zaterdag 6 december

En... iedereen een leuke Sinterklaas gehad? Ik heb er natuurlijk niets aan gedaan, maar dat had ik al verwacht dus dat is niet erg. Mijn laatste berichtje was vlak voor de eerste les hè, dus ik zal maar even vertellen hoe dat gegaan is. Inderdaad heb ik te maken gekregen met de Malinese (of Afrikaanse) betekenis van 'op tijd'... om kwart over vier was iedereen er, terwijl ik eigenlijk had gehoopt meteen om vier uur te kunnen beginnen. Of tenminste, iedereen is niet helemaal waar. Adama kwam niet, maar omdat ik al zo'n vermoeden had dat hij zou weigeren mee te doen aan de cursus, aangezien die in het duurdere internetcafé wordt gegeven, heb ik maar niet op hem gewacht. We hebben de volle twee uur besteed aan de introductie, het bureaublad en de muis en ik heb gezegd dat ik voor volgende week een soort toets ga maken om te zien of ze het hebben onthouden. Met dus ook de vraag of ze de gids van de week nog even willen bekijken. Ik had niet echt de indruk dat ze erg enthousiast waren tijdens de les, er waren ook bijna geen vragen, maar toen ik na afloop vroeg wat ze ervan vonden, zeiden ze in elk geval dat ze erg tevreden waren. Ik hoop dus eigenlijk voor de volgende week nog wel een vijfde erbij te hebben, want we betalen gewoon voor vijf computers, alleen heeft die dan dus wel de les over de muis gemist. Toch wel een belangrijke. Al heb ik misschien een oplossing, want Harouna zit bij de dinsdag-groep en hij weet al hoe de muis werkt, dus misschien kan ik hem doorschuiven, haha. Klinkt echt al een beetje als een lerares hè...
Gisteren heb ik niet echt veel gedaan, behalve naar de markt geweest met Mamie om extra stof te kopen voor bij mijn andere twee pagnes en één set daarvan naar de kleermaker gebracht. Maandag is namelijk 'la fête de tabaski', of la fête des moutons, waar iedereen het al over heeft sinds ik hier ben aangekomen en daarvoor moest ik nieuwe kleren hebben. Mamie wilde ook graag een nieuwe outfit, maar Adama wilde die niet voor haar kopen. Toevallig was ze vandaag jarig en omdat het bij ons gebruikelijk is een cadeautje te geven voor een verjaardag, heb ik haar kleren gegeven. Waar ze erg blij mee is, een spijkerrok en een t-shirt. Maandag wisselen we dus van outfit. Zij in het wersters, ik in het Afrikaans.
's Avonds was de sfeer iets minder. Mamie heeft af en toe de neiging me dingen te bevelen. Zoals 'passe-moi ton portable, je vais appeler mon grand-frère' of 'donne-moi 200 franc, je veux acheter ça', 'je veux gateau' op een manier dat ik weet dat ze van me verwacht dat ik het ook ga geven. Laatst had ik daar al wat van gezegd, dat ik haar niet altijd alles kan geven wat ze vraagt, en daar was ze niet echt blij mee. Daarna negeerde ze me weer een tijdje. Gisteravond dus ook. Terwijl ik me aan het omkleden was, riep ze 'dépêche-toi, j'ai besoin de ton portable'. Dus ik dacht weer om iemand te bellen. Toen ik buiten kwam, zei ik dat ik niet wilde dat ze dat zo zei, ze kan het ook gewoon aardig vragen. Wist ik veel dat het alleen maar voor het licht was. In elk geval was ze helemaal gepikeerd en begon ze ook weer over de vorige keer dat ik zoiets had gezegd. Was dus niet meer zo gezellig toen, maar gelukkig kwam Harouna en gingen we het dorp in. Eerst zijn we naar iets van een festival gegaan, waar wat muziek was. Dat was wel leuk, maar daarna kwam een toneelstuk, in Bambara dus ik begreep er helemaal niets van, voormij was het alleen een stelletje schreeuwende mensen. Daarna gingen we nog weer even iets drinken en toen heb ik voor het eerst (heerlijk warm) in mijn slaapzak geslapen! Sinds donderdag is het weer namelijk echt omgeslagen. Overdag is het niet echt meer zo warm, zelfs in de zon het het redelijk te doen, en 's ochtends en 's avonds is het gewoon koud! Dus vanaf nu zijn mijn beste vrienden dan ook mijn gympen en mijn warme vest.
Vandaag heb ik eigenlijk niets uitgevoerd, alleen een beetje geholpen met eten maken (uitjes snijden) en gekeken hoe Safi haren vlecht. Dat doet ze om een beetje iets te verdienen en de afgelopen dagen is ze steeds drik bezig met allemaal meisjes uit de buurt, want iedereen wil er mooi uitzien maandag. Morgen is het dus ook mijn beurt. Ik ben erg benieuwd, want iedereen zegt dat het erg pijn doet aan je hoofd en ik vraag me af wat ze ervan gaat maken. Ik wilde eigenlijk gewoon allemaal losse vlechtjes, leek me wel zo veilig om mee te beginnen. Maar blijkbaar heb ik daar teveel haar voor (?). Ik hoop in elk geval dat het leuk wordt, want bij mij staat natuurlijk niet alles zo leuk als bij die donkere gezichtjes...

9 december

Gisteren was het dus zover, het grote feest. En inderdaad, vooral veel eten. Zondagavond waren Sogana en Batama thuisgekomen. Ze zijn geloof ik een week of drie weggeweest, dus iedereen was natuurlijk dolenthousiast, vooral vanwege die kleine en het is nu ook weer een stuk beweeglijker overal. Iedereen bemoeit zich weer de hele tijd met het kleine zusje en zij probeert alles wat ze in haar handen krijgt op te eten, haha. Sogana heeft 's avonds mijn haar ingevlochten. Niet helemaal wat ik had verwacht, maar gelukkig ziet het er wel leuk uit. Het zijn losse vlechtjes en die had ze een soort van opgestoken. Inmiddels heb ik er maar gewoon een elastiekje in gedaan, want het begon een beetje pijn te doen en om ermee te slapen was ook niet echt makkelijk.
Voor het feest had Adama een schaap gekocht, samen met de andere families waren het er drie. Die moesten dus geslacht worden. Ik heb er zelfs wat foto's van, want dat wilde Adama graag, maar ik heb er zelf niet echt naar gekeken. Daar kon ik toch niet zo goed tegen. Drie schapen geven natuurlijk behoorlijk wat vlees, dus de hele dag was iedereen eigenlijk bezig met eten maken. En het ook opeten natuurlijk. Ik dacht eigenlijk dat er 's avonds ook nog iets zou gebeuren, maar dat was niet zo. Al was het misschien wel de bedoeling, want Mamie zei dat het feest niet echt zo gegaan was als ze wilde, omdat er geen muziek was en ze niet had kunnen dansen.
Vanmiddag gaat ze wel naar de discotheek, om vier uur. Beetje een vreemde tijd, maar ik heb vanmiddag mijn tweede les, dus ik kan niet mee. Daar ga ik me nu nog even op voorbereiden. Doei!