Bereid je voor op een lang verhaal

Zaterdag 15-11-2008

Hallo!
Eerst nog even over gisteren, want toen had ik mijn berichtje al vroeg geschreven, dus was er natuurlijk niet echt veel te vertellen. Nadat ik mijn bericht had geschreven, ben ik inderdaad mijn kleren gaan wassen. Voor 175 CFA (dus ongeveer 25 cent) kocht ik aan de overkant een zakje Omo waspoeder en een stuk zeep. Mijn was ging in een grote teil, met het waspoeder en water. Toen het een tijdje had staan weken, begon ik met de zeep mijn ondergoed te wassen. Want dat Sogana mijn broeken of shirts zou wassen, daar kon ik nog wel mee leven, maar mijn ondergoed ging me toch net even iets te ver, haha. Ze keek helemaal verbaasd dat ik wist hoe je moest wassen, maar kwam me later helpen met het wasbord. Dat had ik natuurlijk nog nooit gedaan. Van de ene teil met zeepwater gaan de gewassen kleren in een tweede teil, worden weer gewassen en gaan in een derde teil. Daarin worden ze uitgespoeld en gaan dan in een vierde teil met een blauwe vloeistof. Dat vond ik eerlijk gezegd een beetje eng, want er zaten ook witte kleren bij. Maar ze wassen hier een paar keer per week, dus het leek me dat ze wel wist wat ze deed. En inderdaad, toen ik mijn kleren aan de lijn hing, was mijn broek weer spierwit. Dat had ik nooit gedacht toen ik hem vies in de teil gooide. En vies was die inderdaad. Het is hier overal nogal stoffig, de straten en het erf, en als het dan waait of er gaat iemand vegen komt er een soort van roodbruine waas over je kleren, dus wit blijft niet lang wit, haha. In elk geval heb ik nu dus een deel van mijn kleren gewassen, dus de volgende keer zullen ze het denk ik niet erg vinden dat ik meehelp of het zelf doe. Ik zei al tegen Adama, als ik hier vier maanden blijf, kan het niet zo zijn dat ik nooit iets heb gewassen. Daar kon hij wel mee leven, dus een goede basis voor de volgende keer.
Ze willen zoiezo liever niet dat ik meehelp, vooral Safi en Mamie, omdat ik nog zulke mooie zachte handen heb, dat mag ik niet verpesten door bijvoorbeeld mais te stampen in de vijzel. Maar waar was ik gebleven... ohja, na het middageten ging ik dus naar het cybercafe om mijn bericht online te zetten en alle reacties te lezen. Dat heeft me echt behoorlijk wat tijd gekost, maar ontzettend leuk om te zien dat jullie me allemaal zo in de gaten houden! Bedankt, en ga er vooral mee door, haha. Misschien dat jullie ook geinteresseerd zijn in wat ik eet..? Ik zal het maar gewoon vertellen voor het geval dat. 's Ochtends haal ik een stokbrood bij het winkeltje een eindje verderop, wat ik eet met de jam en andere dingetjes die ik van Conny, Jaap en de anderen had gekregen. Erg handig, dus bij deze nogmaals bedankt! 's Middags eet ik mee met de familie, althans, ik eet van een bord en zij eten uit grote schalen. Dat was in eerste instantie niet de bedoeling, maar na de eerste twee dagen, toen ik als lunch alleen wat sla en brood at, kreeg ik steeds ook een vol bord rijst of couscous, want alleen daarop kon ik niet leven. Nu ook nog krijg ik regelmatig te horen dat ik niet veel eet, maar ik snap niet waar ze dat idee vandaan halen, ik eet voor mijn gevoel meer dan ooit. En helaas staat daar bijna geen beweging tegenover, hmm... Ik denk dat ik binnenkort toch maar een fiets moet gaan kopen, zodat ik ook nog iets kan doen met alle energie die ik binnenkrijg. Lassi heeft me al eens gevraagd of ik mee ging joggen, om 6 uur in de ochtend, voor hij naar school gaat, maar dat zie ik niet helemaal zitten :) Ook 's avonds eet ik wat mee van de familie, meestal ook rijst, couscous of to, een beetje een puddingachtige substantie van mais, alles met een saus van meestal pinda's of iets van groene blaadjes wat erg op spinazie lijkt. Dan wordt er ook altijd iets extra's voor mij gemaakt. Gisteravond bijvoorbeeld wat patat, ook een keer gebakken banaan, vanavond wat salade, brood en een gehaktbal gevuld met ei. Apart, maar wel lekker. Meestal eet ik 's avonds vlees wat een beetje gestoofd wordt met tomaat, uit en knoflook. Dus voor degenen die misschien dachten dat ik niet goed of niet genoeg te eten kreeg, zoals Laura, er wordt heel goed voor me gezorgd. Gisteravond kwam Harouna nog langs om te vragen of ik mee uit ging, maar ik ben bang dat ik een beetje ziek ga worden, dus dat heb ik gister en vandaag maar geweigerd. Vandaag heb ik niet zoveel gedaan. Mamie heeft malaria, dus die heeft geen energie om iets te gaan doen en zelf was ik ook nogal moe en ben ik vanmiddag met een beetje hoofdpijn in slaap gevallen tijdens het tv kijken. Daarna voelde ik me weer beter, dus ben ik mijn Bambara gaan leren om vervolgens overhoord te worden door meester Lassi, haha. Volgens mij was hij wel tevreden. Morgen is het mijn beurt om een andere jongen, Bambougou, te overhoren in het Engels. Iedereen hier wil wel een taal leren. Vooral veel Engels, maar er zijn ook twee jongens voor wie Duitsland hun droomland is (dat heeft ook veel te maken met voetbal), dus die willen wat Duitse woorden leren. En Harouna wil wat Nederlands leren voor de volgende keer dat hij daar heen gaat.
Harouna kwam net dus weer even langs, en ik heb hem maar gezegd dat ik nog wel eens op zijn bureau wil komen werken, als er iets te doen is. Dat leek hem wel een goed idee, dus hij gaat kijken of er ik iets kan doen en misschien mag ik dinsdag ook bij de grote vergadering van de Conseille zijn, waar mensen uit het hele dorp komen. Geen idee wat ik me daarbij moet voorstellen, maar dat zullen we dan wel zien.
Ik heb trouwens weer wat foto's gemaakt. Van het cybercafe en de weg ernaartoe en vanmiddag wat van de kinderen, maar die werden nogal hysterisch en dat kon Mamie niet aan, dus heb ik mijn fototoestel weer opgeborgen. Maar morgen probeer ik het gewoon opnieuw. Voor vandaag stop ik er maar weer mee, aangezien mijn verhaal alweer meer dan een A4 is, ik wist niet dat ik zoveel te vertellen had.
Oh wacht, ik wou nog iets vertellen, haha. Er zijn hier, vooral 's avonds, nogal veel padden en niet idereen is even blij met die beesten. Vooral de meisjes en vrouwen vinden ze eng en ze begrijpen niet waarom ik er niet bang voor ben. Toen er een paar dagen geleden ineens een hele grote langs kwam gesprongen, werd iedereen hysterisch en rende weg. Gisteravond waren het alleen niet de padden, maar een ander dier dat voor opschudding zorgde. Ineens stond Mah voor me, 'Emma...' en toen ik haar kant opkeek, bungelde er ineens een muis aan zijn staart voor mijn neus. Oh, daar schrok ik echt van! En iedereen keihard lachen, inclusief ikzelf natuurlijk, want dat beest was dood, maar dat had ik niet meteen door, omdat ze hem een beetje liet bewegen. Gadver, padden vind ik niet zo erg, maar op muizen heb ik het echt niet zo. Ze lopen volgens mij 's nachts ook door mijn kamer, want ik hoorde allemaal geritsel en volgens mij hebben ze mijn brood aangevreten. Vanaf vanochtend bewaar ik alles wat eetbaar is dus ook maar in mijn kast....

Kari 16-11-2008 (oftewel zondag)

Nou, op een zondag gebeurt hier eigenlijk niet zoveel. Vanochtend ben ik begonnen met spelletjes. Dat Mens-erger-je-niet was echt een heel goed idee, want ze kunnen er geen genoeg van krijgen. Inmiddels hebben ze ook een variant bedacht, dus kan er uren achter elkaar gespeeld worden. Hetzelfde geldt voor memory, alleen begrijpen ze daar de bedoeling toch niet helemaal van. Het dringt niet helemaal tot ze door dat je moet onthouden welke plaatjes waar liggen, haha. Ik ben vandaag ook nog even richting markt gelopen om water te halen, samen met Tamba, maar dat was niet echt een pretje, het ging in nogal hoog tempo in die warmte, haha.
Vanmiddag was Mah bezig met het vlechten van haren van een stuk of wat meisjes en, hoe kan het ook anders, er werd natuurlijk ook aan mij gevraagd of ik niet iets met mijn haar wil, van vlechtjes. Dus dat gaat binnenkort ook gebeuren, al denken sommigen dat ik het niet aankan, omdat het nogal pijn doet aan je hoofd... maar dat zien we dan wel weer.

N'tene 17-11-2008 (maandag)

Poeh, vandaag ben ik zo ongeveer de hele dag weggeweest. Vanochtend ging ik met Cheriff en Issa (ook iemand van de Coordination) voor de 3e keer naar het gemeentehuis, in de hoop dat de burgemeester er dit keer wel was. Gelukkig was dat zo, dus konden we even hallo zeggen, uitleggen waarom ik hier ben en weer gaan, haha. Toen hebben we ook maar meteen nog een bezoekje aan de Préfet gebracht; al heb ik eigenlijk geen idee wie dat precies is, maar dat geeft niet. In elk geval heeft hij me gevraagd of ik zijn personeel een beetje wil leren met de computer om te gaan. Toevallig zou hij vandaag nieuwe computers binnenkrijgen, dus of ik vanmiddag alvast wilde helpen met het installeren. Prima natuurlijk. Dus nadat we langs het huis van Cheriff waren gegaan, omdat hij nog een fiets had staan die hij niet gebruikte en die wel aan mij wilde geven, ging ik weer terug naar het bureau. Daar heb ik geholpen met het in elkaar zetten van een bureautje. Het was een Ikea-achtig pakket, maar het duurde echt behoorlijk lang voordat het in elkaar zat, haha. En eerlijk gezegd denk ik dat he tnog langer had geduurd als ik niet af en toe een aanwijzing had gegeven. :)
Toen was het inmiddels al 4 uur en tijd om weer naar huis te gaan, waar iedereen me had gemist. Leuke ontvangdt ook toen ik op mijn fiets aankwam, zo langzaam mogelijk en met mijn voeten over de grond slepend, omdat de remmen het niet doen. Maar er was meteen iemand die dat wel wil regelen, dus binnenkort kan ik me wat sneller verplaatsen.
Morgenochtend ga ik eerst naar het bureau van de Conseil, om te proberen een programma voor de lessen samen te stellen. Daarna is er een grote vergadering, en mij is gevraagd of ik daar ook bij wil zijn, dus dat doen we ook maar. En dan om 12 uur ga ik weer naar de Prefet om daar ook een programma op te stellen. Druk dagje wordt het dus, vergeleken met de afgelopen twee weken. Net als vandaag trouwens en ik moet bekennen dat ik behoorlijk moe ben, dus welterusten.

Ps. Mijn haar is zojuist ingevlochten, ik heb nu twee vlechten, maar ik ben bang dat het morgenochtend niet meer erg mooi zal zitten.

Tarata 18-11-2008 (dinsdag)

Leuk he, dat ik de dagen van de week in het Bambara ken?! Ik geloof tenminste dat ik het goed doe, maar ik weet het niet helemaal zeker. Ik kom nu net van het internetcafé. Beetje onlogisch dus dat ik dan nu mijn bericht over vandaag ga schrijven, maar dat komt omdat mijn computer geen usb-aansluiting had en ik dus mijn zorgvuldig bijgehouden berichten niet op mijn site kon zetten. Dus ga ik morgen terug, met laptop dan maar, en om geen verwzarring te zaaien heb ik voor vandaag nog maar geen bericht op mijn site gezet. Hmm, ik zit hier met mijn ventilator aan, omdat ik het nogal warm had van het lopen in de zon, maar ik wordt hier bijna weggeblawen, haha. Af en toe gaat hij namelijk ineens wat harder draaien. Maar daarvoor heb ik mijn computer natuurlijk niet aangezet... Mijn dag is vandaag iets anders verlopen dan ik had gedacht. Die afspraak bij de Conseil bleek eigenlijk helemaal geen afspraak te zijn en dat van die vergadering had ik denk ik ook niet helemaal goed begrepen. In elk geval kwam het erop neer dat ik vanochtend op het kantoor van Harouna heb doorgebracht, terwijl hij zelf vooral aan het vergaderen was. Dus heb ik diezelfde vrouw van vorige keer; die op dezelfde kamer werkt weer geholpen een tabel over te typen. Daar was ze erg blij mee en we hebben afgesproken dat ik haar een keer ga uitleggen hoe ze die tabellen met Excel kan maken. Daar ben ik zelf natuurlijk ook geen expert in, maar gelukkig heb ik allemaal cursusboekjes bij me.
Daarna ben ik dus naar de Préfet gegaan, om te helpen een kopiëermachine in elkaar te zetten. Ook niet echt wat ik gedacht had; maar dat geeft niet. Morgen wil ik in elk geval even een wat rustiger dagje hebben, dus gewoon thuisblijven. En waarschijnlijk dan 's middags met Mamie mee naar wiskunde. Dat zullen Safi en Sogana ook wel op prijs stellen, haha, want volgens Mamie hadden ze me gemist.
Oh ja; dat was ik nog vergeten te zeggen. Zaterdag zijn Adama; Sogana en Batoma naar een bruiloft in Bamako gegaan en ze zijn pas vandaag weer terug gekomen. Ik moet zeggen dat het zonder die kleine wel een stuk rustiger was, vooral tijdens het eten. Ze wil namelijk alles wat ze kan vastpakken in haar mond stoppen, wat ervoor zorgt dat bijna iedereen zich tijdens het eten met haar bemoeit. Ook wel weer grappig natuurlijk.
Ik ga nu maar weer naar buiten, kijken of iedereen al uit school is. Doei!