De tweede week in Kita
Door: Emma
Blijf op de hoogte en volg Emma
14 November 2008 | Mali, Kita
Donderdag 13-11-2008
Ik heb een manier bedacht hoe ik jullie allemaal op de hoogte kan houden. Niet ingewikkeld ofzo, eigenlijk nogal voor de hand liggend, haha. Elke dag kan ik gewoon op mijn laptop een stukje schrijven en als ik naar het cybercafe ga, zet ik gewoon een overzicht van een paar dagen op mijn site. Slim he? Goed, vandaag is het dus donderdag. Gisteren ben ik voor het eerst naar het internetcafe gegaan. Dat was trouwens veel moderner dan ik had gedacht. Er zijn vijf computers, waarvan er in elk geval een zelfs Windows XP heeft, zag ik in de gauwigheid. Net heb ik Conny gesproken en we hebben afgesproken dat we de cursus dus iets anders gaan aanpakken. Omdat we vijf computers tot onze beschikking hebben, kunnen we met twee cursussen al tien mensen lesgeven. De computerles wordt dus, in elk geval om te beginnen, maar twee keer per week. Kan ik mooi twee keer in de week een update geven.
Inmiddels ben ik al drie keer mee geweest naar de wiskundeles van Mamie, wat ik echt erg leuk vond. Ineens merkte ik wel dat ik het eigenlijk een beetje mis om naar school te gaan. Dat komt eigenlijk wel mooi uit, want zij vindt het heel leuk als ik meega. Ze zei dat ze het liefste heeft dat ik elke dag met haar mee ga, maar helaas kan dat niet. Al denk ik dat dat ook een beetje veel van het goede zou worden, aangezien zij in het 9e jaar zit, wat ongeveer vergelijkbaar is met de derde klas. Dus niet echt meer mijn niveau, haha.
Nog iets wat ik gisteren gedaan heb, de was opgehangen! Echt erg grappig, want de moeders waren helemaal verbaasd dat ik dat kon. Ze denken volgens mij dat ik in Nederland nooit iets doe. Morgen moet ik wat kleren wassen, dat wordt helemaal grappig. Ze hebben al eens gezegd dat ik mijn kleren gewoon aan hen kan geven en dat zij ze dan voor mij wassen. Maar dat gaat me toch echt een beetje te ver. Dus morgenochtend doe ik het gewoon zelf!
Terwijl ik dit schrijf, staat er een van de zoons naast mijn bed mee te kijken. Al begrijp ik niet echt waarom hij blijft staan, want volgens mij is het voor hem een beetje saai, aangezien hij het toch niet kan lezen. Ondertussen probeert hij me ook nog wat woorden in het Bambara te leren. Hij is namelijk degene die zich daar vooral over ontfermt. Hij heeft me dus een schrift gegeven, waarin ik steeds wat nieuwe woorden moet opschrijven en gisteravond had ik mijn eerste overhoring. En ik kan in elk geval al twee dingen, namelijk tellen (al geloof ik niet dat ik dat veel zal gaan gebruiken, want ze tellen allemaal gewoon in het Frans) en mensen begroeten. Dat is toch nog wel een beetje onwennig, hoor, dat je ongeveer iedereen die je tegenkomt gedag moet zeggen, maar het gaat steeds beter. Als ik 's ochtends naar het winkeltje loop, groet ik in elk geval alle mensen die ik tegenkom en vanochtend waren de moeders erg enthousiast omdat ik een nieuwe versie van 'hoe gaat het?' had gebruikt. Erg leuk! Hmm.. die jongen begint me nu een beetje op mijn zenuwen te werken (ik type zijn naam ook maar niet, want dan gaat hij vragen wat ik schrijf, haha), dus ik stop er eventjes mee. Vanavond wil ik in elk geval even opschrijven hoe de familie hier in elkaar zit. Dat zal ook nog behoorlijk wat regels kosten, want er wonen een hoop mensen op het erf! Dus bereid je maar vast voor op wat leesvoer. Tot vanavond!
Vrijdag 14-11-2008
Goed, dat was te verwachten dat ik gisteravond niet meer verder zou schrijven. Ik ben weer met Harouna meegeweest op een zogenaamde 'promenade'. Oftewel, we gingen op de scooter langs bij een vriendin van hem, Salie. Erg aardig meisje, of jonge vrouw... ik weet het niet, ze is 22. Daarna gingen we weer naar dezelfde bar als vorige week, Titanic heet het geloof ik. Maar toen er een paar mannen een beetje dronken begonnen te worden, vond hij dat het tijd was om ergens anders heen te gaan. Dat vond ik ook wel een goed idee, want er was een of andere debiel steeds aan het proberen mijn aandacht te trekken door raar te gaan dansen enzo, beetje irritant. Dus toen gingen we naar een andere bar/restaurant. Daar heb ik Harouna gevraagd naar de Amerikanen die hier werken, wat ze doen en waar ze heen gaan. En ik meen het, hij heeft echt een grote fantasie. Hij zei dat hij eigenlijk niet kan zeggen wat ze doen, omdat het spionnen zijn. Ze proberen er voor de Amerikaanse regering achter te komen of er hier in de buurt waardevolle stoffen in de grond zitten. Het vrijwilligerswerk is alleen maar een dekmantel. Dat geloof ik natuurlijk niet, maar hij heeft gezegd dat hij me binnenkort een keer meeneemt naar hun bureau, misschien dat ik daar ook wat kan helpen of meewerken aan de dingen die zij doen.
In het vrouwencentrum had ik laatst al een Amerikaans meisje ontmoet, even snel alleen. Maar zij kwam gisterochtend even gedag zeggen voordat ze ging werken. Dus wie weet komt daar nog een leuk contact van...
Maar ik zou eigenlijk proberen een beetje een beschrijving te geven van de familie enzo. Er is een huis met een woonkamer, waar wat banken staan en de tv en waar dus behoorlijk wat tijd wordt doorgebracht, vooral door de kinderen, met het kijken naar Frans ingesproken Spaanse soaps. Precies het soort programma's die ik thuis nooit zou mogen kijken, haha, maar ik begin er een beetje aan gewend te raken en dan is het nog best grappig. (Dit is niet echt van belang, maar dinsdag kwamen we op tv ineens een Franse aflevering van Lost tegen! Wel een oude, maar toch leuk. Ik heb uitgelegd dat het een hele leuke, maar wel wat ingewikkelde serie is. Misschien dat we dat vanaf nu gaan volgen, hihi.) In dat huis wonen de twee vrouwen, Safi en Sogana. Dat met die namen had ik eerst niet helemaal goed begrepen, maar ze noemen ze allebei Tan of Tanti. Dat is niet echt een naam, maar meer om respect te tonen. Zij hebben allebei een kamer. Dan is er nog het badkamertje, waar sinds gisteren weer stromend water is. Er was eerst een probleem met het water, dus dat moest steeds bij de buren gehaald worden in emmers, maar vanochtend heb ik zowaar onder de douche gestaan! Het haren wassen zal vanaf nu dus ook een heel stuk makkelijker worden, haha. De laatste kamer in dat huis is dan die van mij.
Adama's eerste vrouw, Safi, heeft vijf kinderen. Een zoon, maar die woont in Bamako, daarna komt Mamie, zij dus 15 is. Daarna Lassi, die is geloof ik 13 of 14. Dan komt de derde zoon, Babasa, die denk ik een jaar of 11 is. En als laatste Mama, zij is 6 jaar en erg lief. Om de een of andere reden vindt zij mijn handen en vooral mijn nagels nogal interessant, die wil ze steeds aanraken.
Sogana heeft een dochtertje, Batoma, dat 1 jaar is.
In het tweede huisje op het erf wonen in een kamer Mamie, Adama (een soort dienstmeisje dat hier woont omdat haar ouders haar niet naar school konden laten gaan) en Mah. Ik weet niet precies of zij familie is of een vriendin, maar zij is 18 en woont hier samen met haar broer om naar school te gaan. Die broer heeft samen met twee andere wat oudere jongens, Solo en Tamba, een kamer.
Aan de andere kant van het erf wonen dan nog een broer van Adama met zijn vrouw en kinderen en in een ander huisje de oom van Adama met een dochter (of schoondochter) en kinderen.
Ze eten niet allemaal samen, maar ik denk dat het elke avond toch wel een stuk of 15 mensen zijn die rond de schalen rijst zitten. Gezellige boel dus wel.
Ik zal ook zo snel mogelijk foto's van de familie op internet zetten, met namen en beschrijvingen enzo erbij, dan kunnen jullie iets beter een beeld vormen.
Nu stop ik er weer even mee, want ik wil graag nog voor het middageten mijn kleren gewassen hebben. Doei!
Ik heb een manier bedacht hoe ik jullie allemaal op de hoogte kan houden. Niet ingewikkeld ofzo, eigenlijk nogal voor de hand liggend, haha. Elke dag kan ik gewoon op mijn laptop een stukje schrijven en als ik naar het cybercafe ga, zet ik gewoon een overzicht van een paar dagen op mijn site. Slim he? Goed, vandaag is het dus donderdag. Gisteren ben ik voor het eerst naar het internetcafe gegaan. Dat was trouwens veel moderner dan ik had gedacht. Er zijn vijf computers, waarvan er in elk geval een zelfs Windows XP heeft, zag ik in de gauwigheid. Net heb ik Conny gesproken en we hebben afgesproken dat we de cursus dus iets anders gaan aanpakken. Omdat we vijf computers tot onze beschikking hebben, kunnen we met twee cursussen al tien mensen lesgeven. De computerles wordt dus, in elk geval om te beginnen, maar twee keer per week. Kan ik mooi twee keer in de week een update geven.
Inmiddels ben ik al drie keer mee geweest naar de wiskundeles van Mamie, wat ik echt erg leuk vond. Ineens merkte ik wel dat ik het eigenlijk een beetje mis om naar school te gaan. Dat komt eigenlijk wel mooi uit, want zij vindt het heel leuk als ik meega. Ze zei dat ze het liefste heeft dat ik elke dag met haar mee ga, maar helaas kan dat niet. Al denk ik dat dat ook een beetje veel van het goede zou worden, aangezien zij in het 9e jaar zit, wat ongeveer vergelijkbaar is met de derde klas. Dus niet echt meer mijn niveau, haha.
Nog iets wat ik gisteren gedaan heb, de was opgehangen! Echt erg grappig, want de moeders waren helemaal verbaasd dat ik dat kon. Ze denken volgens mij dat ik in Nederland nooit iets doe. Morgen moet ik wat kleren wassen, dat wordt helemaal grappig. Ze hebben al eens gezegd dat ik mijn kleren gewoon aan hen kan geven en dat zij ze dan voor mij wassen. Maar dat gaat me toch echt een beetje te ver. Dus morgenochtend doe ik het gewoon zelf!
Terwijl ik dit schrijf, staat er een van de zoons naast mijn bed mee te kijken. Al begrijp ik niet echt waarom hij blijft staan, want volgens mij is het voor hem een beetje saai, aangezien hij het toch niet kan lezen. Ondertussen probeert hij me ook nog wat woorden in het Bambara te leren. Hij is namelijk degene die zich daar vooral over ontfermt. Hij heeft me dus een schrift gegeven, waarin ik steeds wat nieuwe woorden moet opschrijven en gisteravond had ik mijn eerste overhoring. En ik kan in elk geval al twee dingen, namelijk tellen (al geloof ik niet dat ik dat veel zal gaan gebruiken, want ze tellen allemaal gewoon in het Frans) en mensen begroeten. Dat is toch nog wel een beetje onwennig, hoor, dat je ongeveer iedereen die je tegenkomt gedag moet zeggen, maar het gaat steeds beter. Als ik 's ochtends naar het winkeltje loop, groet ik in elk geval alle mensen die ik tegenkom en vanochtend waren de moeders erg enthousiast omdat ik een nieuwe versie van 'hoe gaat het?' had gebruikt. Erg leuk! Hmm.. die jongen begint me nu een beetje op mijn zenuwen te werken (ik type zijn naam ook maar niet, want dan gaat hij vragen wat ik schrijf, haha), dus ik stop er eventjes mee. Vanavond wil ik in elk geval even opschrijven hoe de familie hier in elkaar zit. Dat zal ook nog behoorlijk wat regels kosten, want er wonen een hoop mensen op het erf! Dus bereid je maar vast voor op wat leesvoer. Tot vanavond!
Vrijdag 14-11-2008
Goed, dat was te verwachten dat ik gisteravond niet meer verder zou schrijven. Ik ben weer met Harouna meegeweest op een zogenaamde 'promenade'. Oftewel, we gingen op de scooter langs bij een vriendin van hem, Salie. Erg aardig meisje, of jonge vrouw... ik weet het niet, ze is 22. Daarna gingen we weer naar dezelfde bar als vorige week, Titanic heet het geloof ik. Maar toen er een paar mannen een beetje dronken begonnen te worden, vond hij dat het tijd was om ergens anders heen te gaan. Dat vond ik ook wel een goed idee, want er was een of andere debiel steeds aan het proberen mijn aandacht te trekken door raar te gaan dansen enzo, beetje irritant. Dus toen gingen we naar een andere bar/restaurant. Daar heb ik Harouna gevraagd naar de Amerikanen die hier werken, wat ze doen en waar ze heen gaan. En ik meen het, hij heeft echt een grote fantasie. Hij zei dat hij eigenlijk niet kan zeggen wat ze doen, omdat het spionnen zijn. Ze proberen er voor de Amerikaanse regering achter te komen of er hier in de buurt waardevolle stoffen in de grond zitten. Het vrijwilligerswerk is alleen maar een dekmantel. Dat geloof ik natuurlijk niet, maar hij heeft gezegd dat hij me binnenkort een keer meeneemt naar hun bureau, misschien dat ik daar ook wat kan helpen of meewerken aan de dingen die zij doen.
In het vrouwencentrum had ik laatst al een Amerikaans meisje ontmoet, even snel alleen. Maar zij kwam gisterochtend even gedag zeggen voordat ze ging werken. Dus wie weet komt daar nog een leuk contact van...
Maar ik zou eigenlijk proberen een beetje een beschrijving te geven van de familie enzo. Er is een huis met een woonkamer, waar wat banken staan en de tv en waar dus behoorlijk wat tijd wordt doorgebracht, vooral door de kinderen, met het kijken naar Frans ingesproken Spaanse soaps. Precies het soort programma's die ik thuis nooit zou mogen kijken, haha, maar ik begin er een beetje aan gewend te raken en dan is het nog best grappig. (Dit is niet echt van belang, maar dinsdag kwamen we op tv ineens een Franse aflevering van Lost tegen! Wel een oude, maar toch leuk. Ik heb uitgelegd dat het een hele leuke, maar wel wat ingewikkelde serie is. Misschien dat we dat vanaf nu gaan volgen, hihi.) In dat huis wonen de twee vrouwen, Safi en Sogana. Dat met die namen had ik eerst niet helemaal goed begrepen, maar ze noemen ze allebei Tan of Tanti. Dat is niet echt een naam, maar meer om respect te tonen. Zij hebben allebei een kamer. Dan is er nog het badkamertje, waar sinds gisteren weer stromend water is. Er was eerst een probleem met het water, dus dat moest steeds bij de buren gehaald worden in emmers, maar vanochtend heb ik zowaar onder de douche gestaan! Het haren wassen zal vanaf nu dus ook een heel stuk makkelijker worden, haha. De laatste kamer in dat huis is dan die van mij.
Adama's eerste vrouw, Safi, heeft vijf kinderen. Een zoon, maar die woont in Bamako, daarna komt Mamie, zij dus 15 is. Daarna Lassi, die is geloof ik 13 of 14. Dan komt de derde zoon, Babasa, die denk ik een jaar of 11 is. En als laatste Mama, zij is 6 jaar en erg lief. Om de een of andere reden vindt zij mijn handen en vooral mijn nagels nogal interessant, die wil ze steeds aanraken.
Sogana heeft een dochtertje, Batoma, dat 1 jaar is.
In het tweede huisje op het erf wonen in een kamer Mamie, Adama (een soort dienstmeisje dat hier woont omdat haar ouders haar niet naar school konden laten gaan) en Mah. Ik weet niet precies of zij familie is of een vriendin, maar zij is 18 en woont hier samen met haar broer om naar school te gaan. Die broer heeft samen met twee andere wat oudere jongens, Solo en Tamba, een kamer.
Aan de andere kant van het erf wonen dan nog een broer van Adama met zijn vrouw en kinderen en in een ander huisje de oom van Adama met een dochter (of schoondochter) en kinderen.
Ze eten niet allemaal samen, maar ik denk dat het elke avond toch wel een stuk of 15 mensen zijn die rond de schalen rijst zitten. Gezellige boel dus wel.
Ik zal ook zo snel mogelijk foto's van de familie op internet zetten, met namen en beschrijvingen enzo erbij, dan kunnen jullie iets beter een beeld vormen.
Nu stop ik er weer even mee, want ik wil graag nog voor het middageten mijn kleren gewassen hebben. Doei!
-
14 November 2008 - 14:24
Jaap Booij:
Net even gauw je stuk gelezen (het is nog schooltijd). Ontzettend leuk, en ik krijg nu ook een beetje een beeld hoe de familie in elkaar zit. Zie al uit naar je volgende verslag.
Groeten. -
14 November 2008 - 16:48
Conny:
Leuk om nu zelf ook te leren hoe de familieverhoudingen zijn. Daar was ik nog steeds niet helemaal achter. Mama, het jongste meisje, wilde mijn haar ook kammen. Maar 2 jaar geleden was mijn haar kort en kon ze er nog niet veel aan doen. Jouw haar is veel interessanter. Je zal wel snel het aanbod krijgen om het in te vlechten. Fijn dat je kunt douchen, nog steeds met koud water??
Je moet ons in Kita die barretjes ook maar eens wijzen, lijkt me leuk.
We houden je op de hoogte van de voorbereidingen van onze gezamenlijke reis door (een klein stukje) Mali.
-
14 November 2008 - 16:54
Liesbeth:
hoi emma,
ik vond het leuk om te msn-en zojuist. en nu ook nog je verslag. voor de beeldvorming is dat wel makkelijker te lezen dan via msn.
binnenkort dus de foto's (en van alles een heleboel!!!maken en de selectie mag op picasa; maar ook wel graag een beetje veel).
xxxx
-
14 November 2008 - 20:38
Hanneke:
Hoi Emma,
Leuk om je enthousiaste verhalen te lezen! En dat je daar goed op je plek zit tussen je nieuwe malinese familie. Ik kan me voorstellen dat het nogal ingewikkeld is om erachter te komen hoe het precies zit met die familieverhoudingen. Misschien kun je een stamboom maken? Er is vast wel een leuk genealogieprogramma te downloaden in dat flitsende cybercafe. En natuurlijk succes met de was, je eten en al die andere huishoudelijke klusjes, waarvan ze daar denken dat je het niet kunt!
En ik ben ook wel benieuwd naar de foto's!
En wanneer ga je precies beginnen met je computerlessen? -
14 November 2008 - 21:49
Pepijn:
haay ems:D
ik vind t heel leuk dat je het daar naar je zin hebt. ook grappig dat je wel is mee gaat naar die wiskunde les. ik wil je ook nog bedanken dat ik die stof mag gebruiken:P
tanks daarvoor.
nou dahaaag -
16 November 2008 - 03:19
Iris:
hé em!!
klinkt leuk allemaal weer! lijkt wel alsof je inmiddels zelfs druk bezig bent!
heb je eigenlijk ook al een eigen scootertje/brommertje, of ga je achterop? hoe is dat?
veel plezier xxx -
17 November 2008 - 03:21
Nagila:
heyhey Emz,
klinkt leuk allemaal joh ;)
is uitgaan in mali n beetje hetzelfde als in nl? vast niet
mr gelukkig kan je je wiskunde nog bijhouden, anders moet je bijles wiskunde gaan geven ;) kn je wel toch?! je hebt al die jaren op mij geoefend hehe..
de fam klinkt idd erg gewikkeld mr wel gezell hoor met zn allen aan tafel! en top dt je je eigen was doet;) ik ook hier (had ik ook ng nooit gdaan thuis :P mr ik heb wel een wasmachien tot me beschikking gelukkig) nou have fun!! ik kijk uit nr je fotooos! heb je al gedanst met van die trommels?!
kussen ali -
19 November 2008 - 00:55
Nagila:
hehe ja jullie mr relaxe en ik hard werken :D nee hoor de kids zijn gewoon geweldig! ik heb de grootste lol met ze dus vind t helemaal niet erg om met hun thuis te zijn! en ik moet natuurlijk ook niet lui worden ds is wel goed dat ik van alles te doen heb! weet je al wanneer je echt gaat beginnen met de computerlessen? en leuk joh conny en meester booij :P (hehe ik noem hem nog steeds zo :S) Jaap dus komen al bijna!! ga je dn ook nog een btje rondreizen ofzo?
kussss ali -
19 November 2008 - 17:39
Johan In Kati:
Dag Emma,
Laat gauw weer wat van je horen, want het is nu al weer 5 dagen geleden.
Waarschijnlijk erg druk in je werk, niet?!
We verwachten je hier over een weekje.
Groetjes.
Johan in Kati. -
20 November 2008 - 16:39
Liesbeth:
Emma, ik sluit me aan bij Johan!
Gelukkig nog wel je mailtje ontvangen op kantoor: da's dan wel een leuke afwisseling van de dagelijkse beslommeringen. En nu ben je al bijna jarig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
