weekend van de pelgrims

Vrijdag 21 november

Poeh, ik heb net bijna een uur mijn Bambara zitten oefenen. Dat ben ik echt niet meer gewend en het gaat helaas dus ook niet zo snel meer als toen ik mijn Latijnse woordjes moest leren, haha. Woensdag en donderdag heb ik weer bij Harouna gewerkt, verslagen van vergaderingen uitgetypt en tabellen in de computer ingevoerd. In Excel dit keer en ze waren helemaal onder de indruk. Ik ben zó snel, ze willen weten wat mijn geheim is. En dat ik aan de secretaresse leer hoe je in Excel een tabel maak en dat ik vaker kom helpen, haha. Prima wat mij betreft. Het is een beetje hersenloos werk, maar ik vermaak me wel.
Gisteren ben ik ook met Adama naar het tweede cybercafé gegaan, omdat de eigenaar daarvan had aangeboden in plaats van 1000 CFA per computer per uur 750 te vragen, want hij heeft er baat bij als er veel mensen met de computer en internet kunnen omgaan. Groot gelijk natuurlijk, en hij heeft ook 5 computers, waarvan er in elk geval twee wat nieuwer leken dan in het eerste café (de andere drie ging hij gisteravond in Bamako ophalen, dus die heb ik niet gezien). Dus zoals het er nu voorstaat gaan bij hem de lessen geven. Al had Harouna nog een ander voorstel. Misschien dat we op zijn werk een internetaansluiting kunnen installeren. Dan kan ik in principe wanneer ik wil de computers gebruiken en kunnen er dus veel meer dan 10 mensen meedoen aan de cursus. (en ik kan zelf op internet wanneer ik wil, hoelang ik wil, geen probleem) We gaan dus binnenkort even uitzoeken hoe duur dat zou zijn, want misschien past dat wel gewoon in het budget.
Vandaag heb ik even een relax-dagje gehad. Wat inhoudt dat ik eigenlijk alleen mijn kleren heb gewassen en verder niet echt veel heb gedaan. Ik denk dat ik morgen maar aan Mamie ga voorstellen om op de markt 1 of 2 pagnes te kopen, die doeken die de vrouwen hier als rokken dragen. Daar zal iedereen vast heel blij mee zijn, haha, en dan heb ik ook wat meer schone kleren, aangezien mijn broeken hier na 1 en echt maximaal 2 dagen al te vies zijn om nog te dragen.
Ik ga me nu weer even mengen met de familie. Hopelijk staat dit berichtje morgen al op mijn site. Ik heb trouwens ook nieuwe foto's op internet, die ik morgen ook van beschrijvingen zal voorzien.
Picasaweb.google.com emmavr_89@hotmail.com ----- emmainmali

Zondag 23 november

Ik wilde eigenlijk gisteren naar het internetcafé gaan, maar daar had ik geen tijd voor. Dat klinkt vreemd hè. Ik ben gisteren de hele dag weg geweest. Ik zou eigenlijk Harouna helpen met zijn werk, want er was heel veel te doen, maar toen hij hier kwam, herinnerde Adama hem eraan dat het het weekend van de pélirinage van Kita was. Er was gisteravond een pelgrimstocht van katholieken uit het hele land. Dus gingen we in plaats van werken zijn katholieke vrienden opzoeken. Eerst hebben we een tijd tv zitten kijken, dus snapte ik niet echt waarom ik met hem mee was gegaan, maar nadat we hadden gegeten gingen we op de scooter naar een restaurant/bar, waar dus nog meer vrienden van Harouna waren. Oh ja, we hebben ook nog even een korte stop gemaakt bij zijn eigen huis, zodat ik zijn familie kon ontmoeten. Alleen vertelde hij pas later die dag dat hij nog een tweede dochtertje heeft; dat 29 oktober is geboren, de dag dat ik aankwam in Mali! Jammer dat Harouna dat niet eerder wist, want hij zei dat hij dan zijn dochter mijn naam had gegeven. Maar goed, hij gaat me haar nog een andere keer laten zien.
's Avonds ben ik met Mah, Adama (het meisje) en Mamie meegelopen met de pelgrims. Dat was wel een aparte ervaring. Er waren echt heel veel mensen, die bijna allemaal een kaars in hun handen hadden en een optocht liepen in drie lange rijen. Ik heb wel wat foto's gemaakt, maar helaas was het te donker, dus zijn ze niet echt goed gelukt. Het eindpunt van de tocht was bij een standbeeld van Maria. Daar was een podium gemaakt waar een aantal toneelstukjes werden opgevoerd, onder begeleiding van een koor en een paar muzikanten (voornamelijk trommels). Dat was wel leuk om te zien, ook al kon ik het niet altijd volgen; want het was deels in het Bambara. Wat vooral grappig was, er was één stuk dat voor ongeveer de helft bestond uit mensen die elkaar begroetten. Dat neemt namelijk nogal veel tijd in beslag. Niet gewoon zoals in Nederland 'hallo!', maar hoe gaat het met jou en je familie, heb je goed geslapen enz... In het toneelstuk dus ook. Hoewel het dus allemaal erg interessant was, kregen we het wel steeds kouder en het werd een beetje langdradig, dus om half twaalf zijn we maar weer naar huis gegaan. Tegen de tijd dat ik in bed lag, was het half één. Vandaar dat ik vandaag maar een beetje heb uitgeslapen, tot half 9 (telt voor mij dus eigenlijk niet echt mee, maar het is toch beter dan 7 uur).
Vandaag ben ik trouwens naar de markt gegaan met Mamie om pagnes te kopen. Morgen kan ik mijn nieuwe outfit om vier uur ophalen bij de kleermaker. Ik ben benieuwd. Mamie heeft wel een beetje uitgelegd wat ervan gamaakt wordt, maar het blijft iets onbekends natuurlijk.
Morgen ga ik Harouna weer helpen op zijn werk en nu echt aan Mah, de secretaresse, uitleggen hoe Excel werkt. En ik ga van tevoren nog langs het bureau van het Peace Corps. En ik heb gezegd dat ik ga proberen om zes uur op te staan, dus het is voor mij weer tijd om te slapen. Doeii

Dinsdag 25 November

Op dit moment zit ik op het bureau van Harouna, en ik ben net klaar met mijn werk, dus dacht ik: laat ik weer eens wat schrijven. Gisteren was ik dus weer in het cybercafé, maar ik heb niet echt veel tijd gehad om wat te doen aangezien mijn laptop vastliep en ik toen heel lang moest wachten voor die computers daar een beetje op gang waren gekomen. Niet echt de moeite waard dus, haha. Daarom hoop ik dat ik vandaag naar dat andere internetcafé kan gaan, waar we dus (volgens mij) de cursus gaan doen. Misschien dat de verbinding daar wat beter is.
Gisteren heb ik dus ook mijn kleren opgehaald en het is echt erg leuk. Ik heb nu zowaar een pagne, zo'n omslagdoek, en een soort bloesje. Foto's komen zo snel mogelijk op de site.
Eigenlijk zou ik vandaag naar Bamako gaan om mijn visum te verlengen, maar omdat Adama een beetje ziek was, hebben we de reis maar verplaatst naar morgen. Althans, vanacht eigenlijk, want we vertrekken al om 02.00!! Ik weet niet precies waarom dat nodig is. Volgens mij viel de lengte van de reis namelijk erg mee, niet meer dan 4 uur dacht ik. Dan komen we dus al om 6 uur 's ochtends aan in Bamako. Nouja, ik zal het wel merken. In elk geval zal het wel een verloeiend dagje worden, dus vanavond moet ik echt vroeg mijn bed in.
Naar dat Amerikaanse bureau ben ik dus nog steeds niet geweest. Dat wilde ik gisteren doen, maar toen was er niemand in de buurt die kon uitleggen waar het was. Dus dacht ik vanochtend, aangezien ik vandaag toch niet zou gaan werken. Maar toen stond ineens Harouna voor de deur toen ik net aan het ontbijten was, om me mee te nemen naar zijn werk. Hopelijk lukt het dus vanmiddag, al heb ik er niet zoveel vertrouwen in, haha. Ik moet nog met Adama een kaartje halen voor de bus, foto's maken voor mijn visum en naar het internetcafé. Dus we zullen zien.
Ik ga nu maar weer kijken waar Harouna en Mah zijn gebleven, want die zijn ondertussen weer verdwenen. Het is echt absurd om te zien hoe er hier gewerkt wordt. Nauwelijks eigenlijk. Iedereen loopt de hele tijd maar een beetje heen en weer en doet schijnbaar niet echt veel zinvols en er is altijd minstens één iemand die alleen maar in het kantoor zit en niks doet. Volgens mij zijn dat mensen die hier niet eens werken. Maar ja, het is nou eenmaal een andere wereld hè.