De steden van China

Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat we in Nepal zaten, maar eigenlijk zijn we pas iets meerdan drie weken in China. De reis begon in Beijing. Dat was wel even een kleine schok, want van de warmte en zon in Kathmandu gingen we ineens naar nog maar een paar graden boven nul! In het vliegtuig hadden we al enthousiast zitten oefenen op ons Chinees, dus de nummers 1 t/m 10 en bedankjes (xie xie) strooiden we in het rond. Een van de opvallendste dingen in Beijing was de avondmarkt, waar van alles aan eten werd verkocht. Lekkere dingen, maar ook duizendpoten, zeesterren, schorpioenen, meelwormen, spinnen... Margaux en ik hadden ons voorgenomen tijdens ons verblijf in China een keer zoiets te proberen, maar die eerste dagen vonden we toch iets te snel. Helaas zijn we het verder niet meer tegen gekomen, dus we hopen dat we het in onze laatste week nog ergens zien, anders moeten we het land verlaten zonder sprinkhaan... Beijing was verder wel een leuke stad, veel te zien, zoals de verboden stad en het zomerpaleis, al merkten we wel dat alles toch iets leuker lijkt als de zon schijnt. Vooral als een stad zo grijs is als Beijing. Ohja, een persoonlijk hoogtepuntje voor mij was toen we naar de dierentuin gingen. Daar hebben we niet alleen panda's en een syberische tijger gezien (niet in het wild, oké, maar hoeveel mensen kunnen ons dat nou nazeggen), maar de zebra's stonden zo dichtbij dat we ze konden aanraken :)! Haha. Nog iets absurds waar we achterkwamen: de Chinezen hebben het 40 jaar oude lichaam van Mao Zdong gebalsemd in een mausoleum liggen en dat wordt elke ochtend tentoongesteld van 8 tot 11 (niet langer want het mag niet zo lang uit de vriezer). Echt te bizar voor woorden. Maar die kans wilden we niet voorbij laten gaan, want elke ochtend lopen of eigenlijk rennen, mensen uren in de rij om een glimp op te vangen van dit lichaam...

Vanuit Beijing hebben we een tripje ondernomen naar Gubeikou, een klein dorpje dat vlakbij de Muur ligt, en waar bijna geen toerist te bekennen was. Om daar te komen was al een avontuur, omdat we zomaar ergens uit de bus werden gezet met het woord 'Gubeikou' terwijl wij geen idee hadden waar we waren. Dat is sindsdien wel vaker gebeurd trouwens, om een of andere reden worden we telkens ongeveer uit de bus gegooid met de mededeling dat we daar moeten zijn, terwijl wij het idee hebben dat we er nog lang niet zijn. Maar goed, we zijn goed terecht gekomen, en het was echt een geweldig idee om naar dat dorp te gaan. In de uren die we over de muur hebben gelopen, zijn we maar 5 toeristen tegengekomen en het uitzicht was echt prachtig. Zo ver je kon kijken, zag je die muur nog door het landschap kronkelen. Heel gaaf!

De volgende stop was Shanghai. Na Beijing was dat echt een hele andere stad. Veel moderner, minder beton, sfeervoller vond ik zelf, maar daar was het weer natuurlijk ook een stuk aangenamer. Onze dagen zaten behoorlijk vol, dus even een samenvatting. We hebben een traditioneel dorpje bezocht, wat bestond uit hele kleine straatjes met heel veel mensen, en van die leuke huisjes met puntige daken. We hebben door de dure wijken van Shanghai gelopen, waar ik me echt in Europa waande (ze noemen het dus niet voor niets de French Concession). Het oude Shanghai was ook heel leuk, erg sfeervol met al die rode lampionnen aan de balustrades. En ook hier weer heel veel mensen. Die mensen zijn trouwens bijna altijd Chinezen, we zien echt weinig westerse toeristen hier. Natuurlijk hebben we ook genoten van de skyline, niet alleen langs het water, maar ook vanuit de hoogste bar ter wereld, op de 87e verdieping. Diezelfde avond zijn we ook naar een van de bekendste clubs geweest, Bar Rouge, dat was dus even een decadent dagje, maar wel hartstikke gaaf! Ook nog een keer bij een jazz & blues bar beland, wat heel leuk was, en waar de zanger een kleine crush had op Margaux haha.

Na de drukte van Shanghai kwam Hangzhou, een wat kleinere (maar nog steeds grote) stad aan een meer. Echt een hele mooie omgeving, en daar hebben we een dag een fiets gehuurd. Eerst een 3-persoons tandem, maar dat bleek toch een beetje zwaar te zijn toen we erachter kwamen dat we nogal steil omhoog moesten fietsen. Toch maar ieder zo'n klein rood fietsje met een mandje dan maar. En dat zorgde voor een behoorlijke workout. Maar het was echt een hele leuke dag, langs theeplantages gefietst, kleine dorpjes, door de bergen, een soort park waar allemaal Buddha beelden in de rotsen waren gemaakt. Super leuk dus!

Na dit dagje relaxen waren we klaar voor de volgende stad: Hong Kong! En al dacht ik de eerste dag nog dat Shanghai toch wat meer voor mij was, qua sfeer en het iets minder chaotische, na 4 dagen ben ik toch ook verkocht. Die stad heeft zoveel te bieden! Ook weer een hele indrukwekkende skyline, compleet met lichtshow, grote winkelstraten, drukke marktjes waar van alles en nog wat wordt verkocht. Een parkje waar oude mannetjes hun vogels uitlaten (ze lopen rond met hun vogel in een kooitje, erg grappig). Allemaal eilanden met bergen, vanwaar je ook een heel mooi uitzicht over de stad hebt, als het niet te bewolkt is, dubbeldekker trams (die vond ik echt vet leuk, ze zijn heel smal en hoog), stranden... Super leuk dus. Viavia kwam Margaux ook in contact met een jongen die in Hong Kong woonde, en die heeft ons twee avonden mee op stap genomen, naar leuke tentjes waar live muziek werd gespeeld. Oh, en we zijn een dagje naar Ocean Park geweest, een pretpark, om alvast Miriam's verjaardag te vieren, haha. Weer even wat anders, maar heel leuk natuurlijk!

En na Hong Kong hebben we de grote steden van onze reis wel ongeveer gehad. We zitten nu weer in China en reizen langs wat kleinere plaatsen en wat meer natuur. Veel nachttreinen ook nog, wat ook steeds een belevenis is. Mensen eten de raarste dingen in de trein, bijna alles is houdbaar en in plastic verpakt, en niet te vergeten de grote bakken instant noodles die met heet water uit de kraan worden klaargemaakt, daar doen wij veolijk aan mee. En met enige regelmaat blijven mensen maar tegen ons praten terwijl wij er niks van begrijpen. Oh, nog een leuk dingetje, heel vaak worden we op straat aangehouden door mensen met de vraag o ze met ons op de foto mogen. Heel geinig, ik vraag me af in hoeveel fotoboelen en facebookpagina's mijn gezicht ondertussen te vinden is...

Liefs,
Emma