Nog meer China

De laatste twee weken in China hebben we doorgebracht in wat kleinere steden, en wat meer gezien van de plaatjes die ik voor me zag als ik aan China dacht.
Na Hong Kong zijn we begonnen in Guilin, althans, Miriam en ik. Margaux kwam een dagje later vanwege een probleempje met het visum. Guilin staat bekend om de gigantische rijstterrassen die in de buurt liggen, en daar wilde ik natuurlijk heen. Het heeft wel even geduurd, want we werden weer geconfronteerd met de taalbarrière. Alleen al de stad uit komen kostte meer dan een uur, want we werden van hot naar het gestuurd om bij het juiste busstation te komen. Uiteindelijk zijn we met zijn tweeën achterop bij een motortaxi beland, en hadden we eindelijk de goede bus te pakken. Halverwege de rit werden we ineens weer de bus uitgezet en moesten we een nieuwe bus in, die de andere kant op ging, maar een paar uur later waren we dan toch in een van de dorpen die bij de Dragon's Backbone Rice Terraces liggen. Heel wat gedoe dus, maar een mooi tochtje, en een nog betere wandeling door de rijstvelden (al was het maar ongeveer een uurtje, want we moesten weer met de bus terug). Echt wel indrukwekkend om overal om je heen alleen maar terrassen te zien en af en en toe een huisje. Natuurlijk met van die leuke puntige daken waar ik fan van ben geworden.
Toen Margaux ook weer China in was gelaten, zijn we met zijn drieën naar Yangshuo gegaan, een stadje aan een rivier. Een heel levendig stadje ineens, tegen de avond lijken de mensen overal vandaan te komen, en het wemelt er van de bars. Ons plan was om een boottochtje op de rivier te maken en daarna een fiets te huren, maar het weer gooide een beetje roet in het eten. De boottocht hebben we nog wel gedaan, en het was heel mooi, allemaal soort van kleine rotsachtige bergen komen ineens de grond uitschieten. Maar omdat we echt zaten te verkleumen hebben we de fietstocht maar laten zitten en zijn een beetje gaan relaxen. Dat kwam best goed uit, want ons strak geplande China programma is toch best vermoeiend af en toe.
De volgende stop was Dali, een stad met een heel leuk oud centrum. Die puntige daken waar ik het over had, daar waren er te veel van om te tellen, en het lag aan een groot meet waar we weer een leuk fietstochtje hebben gemaakt.
Dachten we al dat Dali erg gezellig en sfeervol was, Lijiang was nog beter! (Al moesten we helaas tussendoor nog wel even Margaux uitzwaaien, gelukkig kon Lijiang de treurige stemming wel een beetje compenseren haha) De straatjes waren nog kleiner, er waren nog meer winkeltjes, cafeetjes aan kleine kanaaltjes, schattige ronde bruggetjes, en dat allemaal tegen een achtergrond van besneeuwde bergen. En na een dagje door de stad struinen werd dat onze volgende bestemming: de bergen. We gingen naar de Tiger Leaping Gorge, de smalste en diepste bergkloof ter wereld om daar 3 dagen te wandelen. Want zo gingen we erin, in de veronderstelling dat het een wandeling zou worden. Want na de Himalaya zou het toch zo erg niet zijn? Dat was dus even een vergissing. Het was een ongelooflijk steile klim, maar wel met hele mooie uitzichten. Op de laatste dag zijn we nog de bergwand afgedaald naar de rivier (ik heb nog nooit in mijn leven zo'n steil pad gezien!), en dat was helemaal gaaf! Toen konden we pas goed zien hoe lang en diep die kloof was, en hoe smal! En dat water bulderde maar tussen de rotsen door. Al met al dus een spectaculaire afsluiting van China!
Nu zitten we voor de verandering weer eens te wachten op een vliegveld, op naar het vierde en laatste land: Vietnam.

Xx Emma