Ooooooohhmmmmmmmm
Door: Emma
Blijf op de hoogte en volg Emma
01 Maart 2013 | India, Pushkar
Het is 1 maart, en we zitten dus al ruim 10 dagen in India. Inderdaad een goed moment om een nieuw berichtje te schrijven. We hebben al heel veel gedaan en gezien, en ik heb ook het gevoel dat we al veel langer hier zijn.
Toen Miriam en ik aankwamen in Delhi om 6 uur 's ochtends, wachtte ons een verassing. We wilden graag een trein pakken richting het noorden om een paar dagen door te brengen in de yoga-hoofdstad, Rishikesh. Helaas bleek dat het openbaar vervoer in India iets minder ontwikkeld is dan wij dachten en waren de treinen voor de komende drie dagen al volgeboekt. Gelukkig zaten we bij een soort VVV-kantoor en was er nog een andere optie: een auto met chauffeur. Een tikkeltje decadenter dan wat we in gedachten hadden, maar na anderhalf uur wikken en wegen (en flink wat afdingen) hebben we besloten het toch maar te doen.
Dus gingen we die ochtend op weg. Dat was al een hele openbaring. Tot nu toe was dat eerste stuk de drukste weg die we gezien hebben. Men hoort hier aan de linkerkant van de weg te rijden, maar af en toe kwamen er twee tegenliggers tegelijk op onze helft op ons afgereden. Dan probeerden ze tegelijkertijd in te halen. Iedereen toetert alsof hun leven ervan afhangt. Van richting aanwijzen of voorsorteren hebben ze nog nooit gehoord, het is een kwestie van toeteren en je stuur omgooien. En natuurlijk is er een grote variatie aan weggebruikers: auto's, motors, koeien, ezelkarren, kamelen, autorikshaws, fietstaxi's, voetgangers... Maar we voelen ons ondanks alles veilig met onze chauffeur, die ons ondertussen de oren van het hoofd kletst.
In Rishikesh hebben Miriam en ik de Ganges bezocht (die hier overigens nog heel schoon was), waar mensen elke ochtend en avond hele rituelen hebben met muziek en gezang en bloemen die de rivier in worden gegooid. We zijn die eerste drie dagen ook steeds voor 6 uur al opgestaan. Niet alleen om die ochtendrituelen te bekijken, maar ook voor yoga! En ik moet zeggen dat het best in de smaal viel. Al ben ik niet zo van het spirituele, ik vond het erg leuk om daar in het donker bij kaarslicht te luisteren naar wat onze yogi te vertellen had, terwijl ik een poging deed er redelijk flexibel uit te zien.
Na een paar dagen kwam Margaux ook aan in Delhi, en zijn we dus weer terug gegaan. Overigens heb ik daar een van de mooiste gebouwen ooit gezien, een gigantische Hindu tempel, de grootste van India. Echt prachtig bewerkt overal. Maar daarna begon onze reis echt. We zijn nu een week op reis door Rajasthan, een provincie in het noord westen van India. Ik zal een paar van de hoogtepunten noemen.
In Bikaner hebben we het kleinste en meest gedetailleerde schilderijtje ter wereld gezien. Die staat in het Guinness book of records, en is iets van 3.5 bij 5 cm en bevat 200 dieren, 1220 blaadjes, heel veel vogels, nouja, van alles dus. En we hebben een van de mensen die daar werken bezig gezien, hij heeft zelf een miniatuur schilderijtje geverfd op Miriams nagel :).
In Jaisalmer hebben we een tocht door de woestijn gemaakt op kamelen, wat ik echt weer geweldig vond. We hebben daar ook in de open lucht geslapen, super leuk. De volgende ochtend creëerde ik nog even een hilarisch momentje toen mijn schoenen aan elkaar bleven hangen en ik echt in tekenfilm-stijl plat op mijn gezicht ging...
We hebben ook de meest romantische stad van India bezocht: Udaipur. Het ligt aan een heel groot meer. Leuke ervaring daar was dat we zelf gingen koken, met aanwijzingen van onze driver. De kip die we gingen maken had Margaux die middag zelf uitgezocht. Hij leefde toen nog..
Nu zitten we weer in een andere stad, Pushkar. Dit is veel kleiner en heel rustig vergeleken met de rest. Want dat scenario dat ik net schetste, zie je niet alleen op de snelweg, maar ook gewoon in de binnenstad.
In elk geval hebben we het erg naar ons zin dus! Tot het volgende verslag :) xx
Toen Miriam en ik aankwamen in Delhi om 6 uur 's ochtends, wachtte ons een verassing. We wilden graag een trein pakken richting het noorden om een paar dagen door te brengen in de yoga-hoofdstad, Rishikesh. Helaas bleek dat het openbaar vervoer in India iets minder ontwikkeld is dan wij dachten en waren de treinen voor de komende drie dagen al volgeboekt. Gelukkig zaten we bij een soort VVV-kantoor en was er nog een andere optie: een auto met chauffeur. Een tikkeltje decadenter dan wat we in gedachten hadden, maar na anderhalf uur wikken en wegen (en flink wat afdingen) hebben we besloten het toch maar te doen.
Dus gingen we die ochtend op weg. Dat was al een hele openbaring. Tot nu toe was dat eerste stuk de drukste weg die we gezien hebben. Men hoort hier aan de linkerkant van de weg te rijden, maar af en toe kwamen er twee tegenliggers tegelijk op onze helft op ons afgereden. Dan probeerden ze tegelijkertijd in te halen. Iedereen toetert alsof hun leven ervan afhangt. Van richting aanwijzen of voorsorteren hebben ze nog nooit gehoord, het is een kwestie van toeteren en je stuur omgooien. En natuurlijk is er een grote variatie aan weggebruikers: auto's, motors, koeien, ezelkarren, kamelen, autorikshaws, fietstaxi's, voetgangers... Maar we voelen ons ondanks alles veilig met onze chauffeur, die ons ondertussen de oren van het hoofd kletst.
In Rishikesh hebben Miriam en ik de Ganges bezocht (die hier overigens nog heel schoon was), waar mensen elke ochtend en avond hele rituelen hebben met muziek en gezang en bloemen die de rivier in worden gegooid. We zijn die eerste drie dagen ook steeds voor 6 uur al opgestaan. Niet alleen om die ochtendrituelen te bekijken, maar ook voor yoga! En ik moet zeggen dat het best in de smaal viel. Al ben ik niet zo van het spirituele, ik vond het erg leuk om daar in het donker bij kaarslicht te luisteren naar wat onze yogi te vertellen had, terwijl ik een poging deed er redelijk flexibel uit te zien.
Na een paar dagen kwam Margaux ook aan in Delhi, en zijn we dus weer terug gegaan. Overigens heb ik daar een van de mooiste gebouwen ooit gezien, een gigantische Hindu tempel, de grootste van India. Echt prachtig bewerkt overal. Maar daarna begon onze reis echt. We zijn nu een week op reis door Rajasthan, een provincie in het noord westen van India. Ik zal een paar van de hoogtepunten noemen.
In Bikaner hebben we het kleinste en meest gedetailleerde schilderijtje ter wereld gezien. Die staat in het Guinness book of records, en is iets van 3.5 bij 5 cm en bevat 200 dieren, 1220 blaadjes, heel veel vogels, nouja, van alles dus. En we hebben een van de mensen die daar werken bezig gezien, hij heeft zelf een miniatuur schilderijtje geverfd op Miriams nagel :).
In Jaisalmer hebben we een tocht door de woestijn gemaakt op kamelen, wat ik echt weer geweldig vond. We hebben daar ook in de open lucht geslapen, super leuk. De volgende ochtend creëerde ik nog even een hilarisch momentje toen mijn schoenen aan elkaar bleven hangen en ik echt in tekenfilm-stijl plat op mijn gezicht ging...
We hebben ook de meest romantische stad van India bezocht: Udaipur. Het ligt aan een heel groot meer. Leuke ervaring daar was dat we zelf gingen koken, met aanwijzingen van onze driver. De kip die we gingen maken had Margaux die middag zelf uitgezocht. Hij leefde toen nog..
Nu zitten we weer in een andere stad, Pushkar. Dit is veel kleiner en heel rustig vergeleken met de rest. Want dat scenario dat ik net schetste, zie je niet alleen op de snelweg, maar ook gewoon in de binnenstad.
In elk geval hebben we het erg naar ons zin dus! Tot het volgende verslag :) xx
-
01 Maart 2013 - 16:06
MC Baker:
Emz! Wat leuk om over je ervaringen in India te horen! Weet nu zeker dat ik er ook heen wil. Gelukkig had je allebei je schoenen nog, de dag na de kamelentocht ;) haha. Veel plezier!! xxx
-
01 Maart 2013 - 17:19
Liesbeth:
Mooi verslag. Ik heb de foto's van Margaux gezien (toch slim dat ik vroeg om vriendjes te mogen zijn) en het lijkt me dat je er thuis moet voelen. Die plaatjes van de stad doen mijn toch ook wel denken aan bijv. Bamako. Je verhaal over het verkeer ook trouwens, maar dat had je toen misschien nog niet door omdat je nog geen rijbewijs had. Als je zelf kan rijden, verandert je blik wel enigszins.
En nu moet je zelf ook nog wat foto's uploaden. Op zo'n kamelenfoto leek je met een toestel in de weer :)
We willen graag eem foto van het schilderijtje op Mirjam's nagel! Als het nog niet is weggesleten.
Fijn dat jullie zoveel zien en het naar je zin hebben. We zien uit naar volgende berichten.
xx van map en pap -
01 Maart 2013 - 18:33
Bregje:
Wauw wat klinkt dat te gek zeg!!!
Geniet ervan, groetjes aan Margaux en Miriam!
Xxx bregje -
01 Maart 2013 - 23:56
Laura:
Emm wauw klinkt zo vet allemaal! En dan helemaal n kamelenrit door de woestijn, ooooohhhhh zo cool!!En yoga ook zo leuk!! Ga ik ook binnenkort doen in mijn sportschooltje, maar dat zal wel heul minder speciaal zijn dan hoe jij het doet! Dus je mag het me leren als je weer thuis bent!! HAVE FUN! XXX -
02 Maart 2013 - 02:24
Nagila:
Wauw em! Jaloers:) klinkt allemaal even super, vooral dat romantische stadje aan t meer! Enjoyy xx
-
02 Maart 2013 - 12:18
Joline:
aah emsie leuk leuk leuk!! Ben je nog helemaal zen geworden van de yoga?! Ik ben benieuwd naar je volgende verhaal! Geniet ervan!! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
